Parayı Seven Asalaklara, Karoglan'ın Sözü
Yeni evlendim ve Avusturya'da kiralık ev tuttum ve taşındım. Fakat evin kornişleri yoktu. Perde aldım, bir hafta pencerelere perde diye çaput gerdim. Perdeleri takamadım. Sonunda bir yakınımdan matkap istedim, geldi. İki saatliğine taktım kornişleri, geri verdim. Geldi.
Aradan zaman geçti. Bir markete ucuz bir matkap gelmiş, baktım. Heves ettim, "Benim de matkabım olsun" dedim. Ama matkapta vites sistemi yok, tetiğe bastıkça hızlanıyor, yavaşlatma sistemi yok. Hanım dedi: "Olsun, al. Al da ele muhtaç olacağına kendinin olsun. İlerde daha iyisini alırsın." Aldım. Bir daha elden matkap istemedim, asalaklık etmedim, elin sırtına binmedim.
Aradan yine zaman geçti. Star Televizyonu ve TRT ilk uydu yayınına başladı. Avrupa'da TRT'yi seyredebilmek bir nimetti. Hemen, o devirde çok yüksek bir paraya uydu anteni aldım. Fakat anteni çatıya takmam lazım, çekebilmesi için. Evdekilerin, başkalarının bir tane anteni var ama Alman uydusuna bakıyor. Herkes receiver'ını (alıcısını) ona bağlamış, tek anten. Ben ise Türk uydusuna bakacağım anteni çatıya taktım. Beni ev sahibine şikayet ettiler. Baktım olur yaka yok, ev aramaya çıktım.
Kiralık ev ararken, Rabbim bana satın alabileceğim bir fiyata; yeni evli çifte yetebilecek kadar "nohut oda, bakla sofa" bir ev çıkardı. Rabbim diyor ki: "Kulum, kendi evini al da söz sahibi kendin ol." Aldım o evi. Evin sahibi benim. İster anten monte ederim, ister evi yıkarım, yahut yaparım. Çünkü söz sahibi benim. Rabbim yine, "Kulum, sen pire gibi bit gibi elin sırtında gezip asalaklık etme" diye bana başı dik yürümeyi öğretti.
Aradan zaman geçti, bu güne geldik. Sizler bu forumları açmadan biz forum sahibiydik. Bize bakanlar, görenler sayfa açtılar, bir bir. Bizimkiler geride kaldı. Ama ben başka forumlara konu açıyorsam, muhtaçlığımdan değil. Biz ki Karoğlan Hoca'ysak, Allah bize kendi ayaklarımızın üstünde durmayı öğretti.
Bir laf varmış; "Parayı veren, düdüğü çalar" demişler. Şimdi bir ahbabım, yeni bir kardeşim forum açtı. Parasını verdi, forumunun ağası da kendi, paşası da kendi. Ben öyle para pula tapan asalaklar gibi onu yıkan da, ben üstün gelme davasında değilim. Kendi vaktimden harcayıp, o da mutlu olsun diye bütün yardımı yapıyorum. Derdim, o da ayakları üstünde dursun, asalaklık etmeden yaşasın.
Şimdi bize "paracı" diyenler, üç kuruş menfaati için ona buna yalakalık edenlerdir. Biz ve bizim dostlarımız asalak değil, söz sahibi kimselerdir. Evse ev sahibi, söz sahibi. Forum ise forum sahibi, yönetici.
Artık bu "bibibib" denen foruma uğramam. Bir denmedik "paracı" lakabımız kaldıydı. Şükür, o lakap da takıldı. Bu lakabı takan asalak insanlar mutlu olsunlar. Artık tatminsiz, laf sokarak tatmin olacak yani.
Paracıyım ama asalak değilim. Bugün evimde belki en iyisinden 10 tane matkabım var. O gün, o matkap beni ayaklarım üstünde tuttu. Bugün Rabbim elli tanesini nasip etti. Yani, bir yerden sen asalaklığı bırak ki, Rabbim sana elbet ayakları üstünde durmayı öğretir.
İlk matkabım elli şilindi. Daha sonra param oldu, ihtiyacım oldu, vurgulu AEG Hilti aldım, dokuz bin şiline. İyisini isteyen elbet parayı gözden çıkaracak. Bedavaya anan baban vermez bu dünyada. Ben ondan bundan asalaklığa alışmadığımdan, Nasrettin gibi "Parayı veren düdüğü çalar." İyi düdük çalacak olan da elbet iyi para verecek. Muhtaç olan kaval alır, parası olan saksafon, kardeşim.
Bu sözüm o asalak insanlara kapak olsun.
Türk'üm, doğruyum, çalışkanım. Karoğlan'ım ve ayaktayım.
Kar©glan Başağaçlı Raşit Tunca
